نمایشگاه ها › سروش دبیری
23 Dec 2011 - 01 Jan 2012
روزانه از کنار یکدیگر می گذریم، شاید چهره ها یا نگاههایی آشنا می بینیم. تنها لحظه ای، روزمرگیهایمان را فراموش می کنیم، لحظه ای می پرسیم: کجا دیدمش؟ - جایی که فراموش شده است، نگاهی که فراموش شده است،تاریخی که فراموش شده است، در تمام روزمرگی ها. اما، لحظه ای فقط، لحظه ای می پرسیم: کجا دیدمش؟ چهره اش، نگاهش، آشناست،آشنایی هایی فراموش شده، نگاه هایی فراموش شده، در انتظار تلنگری، برای تنها لحظه ای، شاید. ما در فراموشی هایمان تکرار می شویم و اگر فرصت کنیم، مفهوم پنجره، ما را به مرورِ تمامِ لحظه های فراموش شده، وا می دارد. در کنار پنجره ایستاده ام و از بیرون و درون پنجره، به نگاه ها و لحظه ها، فراموشی ها در تکرار تاریخمان، آینه وار، می اندیشم. « ما همان نگاه های دوست داشتنی فراموش شده هستیم» مگر تلنگر لحظه ای. سروش دبیری، پاییز 1390
|