نمایشگاه ها › سروش دبیری
23 Dec 2011 - 01 Jan 2012

روزانه از کنار یکدیگر می گذریم،
شاید چهره ها یا نگاههایی آشنا می بینیم.
تنها لحظه ای،
روزمرگیهایمان را فراموش می کنیم، لحظه ای می پرسیم: کجا دیدمش؟
- جایی که فراموش شده است، نگاهی که فراموش شده است،تاریخی که فراموش شده است، در تمام روزمرگی ها.
اما، لحظه ای فقط، لحظه ای می پرسیم: کجا دیدمش؟
چهره اش، نگاهش، آشناست،آشنایی هایی فراموش شده، نگاه هایی فراموش شده، در انتظار تلنگری، برای تنها لحظه ای، شاید.
ما در فراموشی هایمان تکرار می شویم و اگر فرصت کنیم، مفهوم پنجره، ما را به مرورِ تمامِ لحظه های فراموش شده،
وا می دارد.
در کنار پنجره ایستاده ام و از بیرون و درون پنجره، به نگاه ها و لحظه ها، فراموشی ها در تکرار تاریخمان، آینه وار،
می اندیشم.
« ما همان نگاه های دوست داشتنی فراموش شده هستیم»
مگر تلنگر لحظه ای.
سروش دبیری، پاییز 1390