نمایشگاه ها › ميكائيل رحماني حضور خوش خیم برخلاف گذشته که من برای بازی کردن چیزی نداشتم امروزه هرآنچه که می توان تصور کرد یکباره برای بازی و مصرف کودکان ارائه می شود. فضا مملو از شخصیت هایی شده است تا کودکان با آنها بازی و شاید هم زندگی کنند تا همچون کودکی من تنها به سر نبرند. من در کودکی حالات بزرگترها را در بازی هایم تکرار می کردم، اما کودکان حالاتی را تکرار می کنند، که کمتر آشنا هستند، حالات شخصیت هایی در "گیم های" کامپیوتری که هنگام بازی در کوچه و خانه با آنها همبازی می شوند. توجه : من در طی سفرهای مختلف در شهرهای کردستان همزمان با جمع آوری نقاشی کودک از مکان های مربوط به کودکان و دانش آموزان (مدارس، مهدهای کودک، پارک ها)عکاسی کرده ام. عکس های زمینه از همین مکان هاست.
|